OM weigert megafraude gemeenten te onderzoeken

Justitie doet niets met aangiften

Minister van Justitie Ivo Opstelten

(Vervolg op ons artikel van 23 maart 2014)
Leo Verhoef deed in 20 gevallen bij Justitie aangifte van valsheid in geschrifte in jaarrekeningen (‘boekhoudfraude’) van gemeenten en provincies.
Justite weigert boekhoudfraude bij de overheid aan te pakken en deed dus niets met die aangiften. Verschillende aangiften blijken zelfs eenvoudigweg zoek geraakt te zijn.
(Burgemeesters, Officieren van Justitie en Politie zitten regelmatig in zogenoemd ‘driehoeksoverleg’ bij elkaar; begrijpt u? Om die reden zouden de aangiften van Leo Verhoef volgens de wet regelrecht moeten worden doorgestuurd naar de Rijksrecherche. Dat is nooit gebeurd. Leo Verhoef heeft ernaar geïnformeerd.)
De aangiften van Leo Verhoef betreffen boekhoudfraude bij gemeenten

• Amersfoort,
• Amsterdam,
• Breda,
• Den Haag,
• Dordrecht,
• Eindhoven,
• Haarlem,
• Haaarlemmermeer,
• Oss,
• Rotterdam,
• Tiel, Tilburg,
• Utrecht,
• Wijk bij Duurstede,
• Zaanstad,
• en provincies Gelderland,
• Noord-Brabant,
• Noord-Holland,
• Utrecht
• en Zuid-Holland.

De totale boekhoudfraude in deze gevallen bedraagt circa 5 miljard euro. De boekhoudfraude bij bijvoorbeeld Ahold, waar Justitie wèl tot strafvervolging is overgegaan en waar bestuurders wèl strafrechtelijk zijn veroordeeld, verbleekt er totaal bij.

Veel Nederlandse gemeenten doen niet anders dan frauderen

Bij de grote kredietcrisis in oktober 2008 kwam opeens boven water dat verschillende provincies (en gemeenten) geld hadden belegd bij in nood geraakte banken zoals het IJslandse Icesave. Geld dat dus over was, bovendien uit verzwegen overschotten. Naar aanleiding hiervan vroeg Leo Verhoef met emailberichten van 21 en 23 oktober 2008 de Tweede Kamer-leden weer eens hun aandacht voor de ongekende boekhoudfraude bij provincies en gemeenten.
Bij de grote kredietcrisis kwam boven water dat de Griekse overheid jarenlang met frauduleuze financiële verslaggeving de werkelijke financiële stand van zaken had gemaskeerd (boekhoudfraude dus!). Veel Nederlandse gemeenten doen niet anders! Leo Verhoef wees daar alle Tweede Kamer-leden op met zijn emailbericht aan hen van 28 oktober 2011.

E-mails verdwijnen in prullenbak

Enkele dagen daarvóór had Leo Verhoef alle Tweede Kamer-leden met emailbericht gewezen op de mega-boekhoudfraude bij gemeente Amsterdam en de enorme schadelijke gevolgen voor de benadeelde inwoners van Amsterdam.
Met brief van 14 november 2011 liet de Tweede Kamer weten een en ander voor kennisgeving te hebben aangenomen, d.w.z. het bericht over de giga-boekhoudfraude bij gemeente Amsterdam regelrecht de prullenbak in te hebben gedaan. Het interesseert ze totaal niets, want “ach, het gaat over zoiets totaal onbelangrijks als het geld van de belastingbetalers.”
Met zijn emailbericht van 19 januari 2012 waarschuwde Leo Verhoef alle Tweede Kamer-leden dat de gigantische verliezen bij menige gemeente op grond- en bouwprojecten niet een gevolg zijn van de economische crisis, maar van slecht bestuur en ongebreidelde ambities, en dat bovendien deze mega-verliezen van honderden miljoenen euro’s (belastinggeld!) veelal met boekhoudfraude worden gemaskeerd. De brief werd meteen in de prullenbak gegooid (“voor kennisgeving aangenomen”).

Lodewijk Ascher medeverantwoordelijk

Als toenmalig wethouder van Financiën van Amsterdam is de huidige Minister van Binnenlandse Zaken, Lodewijk Ascher medeverantwoordelijk voor de Amsterdamse boekhoudfraude van 3,5 miljard euro.

In het merendeel van de aangiften deed Justitie er helemaal niets aan. In de enkele gevallen waar Justitie in beweging kwam, werden de betreffende aangiften domweg geseponeerd, echter met argumenten die kant noch wal raakten.
Leo Verhoef deed uitvoerig z’n beklag bij de hoogste bazen van het Openbaar Ministerie, het College van procureurs-generaal, over de omvang van de misstand van de boekhoudfraude en over de misstand dat geen enkele Officier van Justitie iets met de aangiften daarover wilde doen. Ook het College van procureurs-generaal vluchtte voor de zaak weg.
Voorzover het Openbaar Ministerie enige kennis op het gebied van boekhoudfraude heeft, zit dat bij het zogenoemde Functioneel Parket. Dus nam Leo Verhoef ook contact op met dat Functioneel Parket. Ook dat Functioneel Parket wilde niet op het verhaal, i.c. de aangiften, van Leo Verhoef ingaan.
Lees hier de verbijsterende correspondentie over de domme en botte weigering van het Openbaar Ministerie (i.c. College van procureurs-generaal en Functioneel Parket) om boekhoudfraude bij de overheid aan te pakken.
(Voor informatie over de inhoud van de aangiften en de behandeling daarvan door Justitie, zie “Dossier: Strafzaken“)

Bron: LeoVerhoef.nl

Enorme fraudes bij overheid doen miljarden euro’s verdwijnen

Alle gemeenten en provincies frauderen

Boekhoudfraude komt niet alleen voor in het bedrijfsleven. Boekhoudfraude komt ook voor bij nagenoeg alle gemeenten en provincies. Onderzoek van de jaarrekeningen van inmiddels alle gemeenten en provincies leert dat de omvang Nederland-breed vele miljarden euro’s bedraagt. Gemeenteraden en burgers worden met boekhoudfraude totaal op het verkeerde been gezet. Met instemming van accountants.

- Bij Amsterdam gaat het bijvoorbeeld inmiddels om circa 3,6 miljard euro (periode 1998-2012),
- bij Rotterdam om 125 miljoen euro (periode 1998-2012),
- en bij Den Haag om 306 miljoen euro (periode 1997-2012). De slachtoffers zijn de belastingbetalers.

Met de verzwegen miljoenen had met groot gemak hier en daar de OZB geheel overgeslagen kunnen worden. Bijvoorbeeld in Amsterdam. In ieder geval waren de vele verhogingen van de lokale lasten in veel gemeenten totaal overbodig.

Verzwijgen van tekorten

In de recente afgelopen jaren komt ook het omgekeerde veelvuldig voor: diverse gemeenten verzwijgen grote verliezen, m.n. bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Bijvoorbeeld:

- Rotterdam verzweeg circa 900 miljoen euro (periode 2007-2012),
- Den Haag verzweeg 324 miljoen euro (periode 2008-2012),
- Utrecht verzweeg ruim 350 miljoen euro (periode 2008-2012),
- Eindhoven verzweeg circa 240 miljoen euro (periode 2006-2012).

Deze verzwegen tekorten hadden allemaal betrekking met “Griekse jaarrekeningen” bij Nederlandse gemeenten en provincies!.

Justitie legt aangiftes naast zich neer

Justitie legt de aangiften van boekhoudfraude gewoon naast zich neer. Het Gerechtshof (Amsterdam) zegt simpelweg: “Belastingbetalers, uw aangiften van boekhoudfraude doen we niets mee, niet zeuren, gewoon uw belasting betalen, u heeft geen recht op correcte informatie over wat er met uw belastinggeld gebeurt!”

Afromen economie

Gemeenten verhulden met boekhoudfraude afroming van de economie met miljarden euro’s

Veel gemeenten en provincies kregen de afgelopen jaren veel meer geld binnen dan zij uitgaven. Zij roomden daarmee de nationale economie af, terwijl stimulering van de economie gewenst was. Met boekhoudfraude verhulden zij dat. Onderzoek van registeraccountant drs. Leo Verhoef heeft uitgewezen dat het om miljarden euro’s gaat. In de slechte economische situatie van de afgelopen jaren hebben veel gemeenten ieder jaar de OZB verhoogd, vaak met percentages die hoger waren dan de inflatie, terwijl dat niet nodig was. Verschillende gemeenten hebben zelfs OZB geheven terwijl de hele OZB niet nodig was om financieel rond te komen. De drie grote gemeenten hielden in de afgelopen circa dertien jaar zo’n 6,6 miljard euro over. Zij deden het in hun jaarrekeningen voorkomen of dat circa 2,6 miljard euro was. (Wat op zichzelf al uiterst merkwaardig is, want waarom zouden deze gemeenten zoveel geld moeten overhouden?)
De gemeenteraden van deze drie gemeenten zijn al jaren achtereen door Leo Verhoef gewaarschuwd, maar weigerden om in te grijpen. Leo Verhoef heeft ook boekhoudfraude geconstateerd bij verreweg de meeste andere gemeenten en provincies. Daarmee zit de grootste boekhoudfraude die zich ooit in Nederland heeft voorgedaan, niet bij het bedrijfsleven, maar bij de overheid zelf.

Nederland-Fraudeland houdt niet op bij de gemeentegrenzen

Het is een misverstand te denken dat boekhoudfraude alleen in het bedrijfsleven zou voorkomen. Het verschil is dat in het bedrijfsleven boekhoudfraude wordt aangepakt. Lees eens hoe gemeenteraden reageren op de waarschuwingen van Leo Verhoef. Lees hoe gemeenteraden niets met de waarschuwingen van Leo Verhoef (willen) doen. Want, ach, het gaat maar over zoiets onbelangrijks als de belastinggelden van de burgers, vinden ze. Lees de uiterst bedroevende ver onder de maatse reacties zonder inhoud van gemeenteraden en colleges van b&w op de brieven van Leo Verhoef. Als ze al reageren met iets anders dan “voor kennisgeving aangenomen”, of “uw toon staat ons niet aan” van het Amsterdamse gemeentebestuur. Verbijsterend!

Leo Verhoef

Drs. Leo Verhoef (1947), registeraccountant, was tot aan 1995 werkzaam als accountant, achtereenvolgens bij Van Dien+Co (opgegaan in PricewaterhouseCoopers) en vanaf 1989 bij VB Accountants (opgegaan in Deloitte), het vroegere Verificatiebureau der Nederlandse Gemeenten.
Hij heeft als accountant, maar ook als bestuurder van verschillende organisaties, grote ervaring opgedaan zowel bij het bedrijfsleven alsook bij overheid en non-profitorganisaties.

Bijzonder was het om in 1987 als lid van de Raad van Toezicht van de plaatselijke Rabobank tegen een omvangrijke boekhoudfraude bij de Rabobank-organisatie aan te lopen. Deze ontdekking nam niemand hem in dank af. Ook niet De Nederlandsche Bank (waar Van Dien+Co, de werkgever van Leo Verhoef, de accountant was). .. (meer hierover) .. De Rabobank en De Nederlandsche Bank waren gepikeerd en Van Dien+Co schopte Leo Verhoef er “dus” uit.
Toezichthouders die hun werk goed doen, zijn in Nederland niet welkom.

Aldus trad Leo Verhoef op 1 januari 1989 in dienst bij VB Accountants. Op dat moment waren vrijwel alle Nederlandse gemeenten en provincies cliënt bij VB Accountants. Leo Verhoef bleek in dienst te zijn getreden bij een accountantskantoor waar kwaliteit en kwaliteitszorg ver onder elke professionele norm zaten, m.n. ook die van de eigen beroepsorganisatie (NIVRA). Wat een accountantscontrole van een jaarrekening inhield, was er volstrekt onbekend. Dit uitte zich in het doorlopend van goedkeurende accountantsverklaringen voorzien van jaarrekeningen van gemeenten en provincies, maar ook van andere organisaties, die volstrekt niet voldeden aan de daaraan te stellen eisen, i.c. een volstrekt misleidend beeld gaven van de financiële positie en van de opbrengsten en de kosten en het saldo daarvan. (Boekhoudfraude avant la lettre, bovendien bij de overheid zelf, op een schaal waarbij bijvoorbeeld de boekhoudfraude bij Ahold volledig verbleekt.) Leo Verhoef heeft ruim 5 jaar lang geprobeerd de misstand aan de orde te stellen en verbetering te krijgen. In 1994 werd hij door de kantonrechter ontslagen (“U hoort wat uw werkgever zegt: “U bent lastig”), “uiteraard” zonder een noemenswaardige ontslagvergoeding. Het toenmalige GAK kende hem per gratie een ww-uitkering toe, wèl met de hoogste strafkorting die te bedenken viel (“U bent verwijtbaar werkloos”).
Accountants die hun werk goed doen, zijn in Nederland niet welkom.

Sindsdien is Leo Verhoef bezig de misstand van de enorme boekhoudfraude bij gemeenten en provincies en hoe accountants die hun controlewerk goed doen, behandeld worden, zichtbaar te maken.

Bron: LeoVerhoef.nl

Bron: http://zaplog.nl/zaplog/article/enorme_fraudes_bij_overheid_doen_miljarden_euros_verdwijnen#rss