Alle gemeenten en provincies frauderenBoekhoudfraude komt niet alleen voor in het bedrijfsleven. Boekhoudfraude komt ook voor bij nagenoeg alle gemeenten en provincies. Onderzoek van de jaarrekeningen van inmiddels alle gemeenten en provincies leert dat de omvang Nederland-breed vele miljarden euro’s bedraagt. Gemeenteraden en burgers worden met boekhoudfraude totaal op het verkeerde been gezet. Met instemming van accountants.
- Bij Amsterdam gaat het bijvoorbeeld inmiddels om circa 3,6 miljard euro (periode 1998-2012),
- bij Rotterdam om 125 miljoen euro (periode 1998-2012),
- en bij Den Haag om 306 miljoen euro (periode 1997-2012). De slachtoffers zijn de belastingbetalers.
Met de verzwegen miljoenen had met groot gemak hier en daar de OZB geheel overgeslagen kunnen worden. Bijvoorbeeld in Amsterdam. In ieder geval waren de vele verhogingen van de lokale lasten in veel gemeenten totaal overbodig.
Verzwijgen van tekorten
In de recente afgelopen jaren komt ook het omgekeerde veelvuldig voor: diverse gemeenten verzwijgen grote verliezen, m.n. bij (te ambitieuze?, te weinig doordachte?) grond- en bouwprojecten. Bijvoorbeeld:
- Rotterdam verzweeg circa 900 miljoen euro (periode 2007-2012),
- Den Haag verzweeg 324 miljoen euro (periode 2008-2012),
- Utrecht verzweeg ruim 350 miljoen euro (periode 2008-2012),
- Eindhoven verzweeg circa 240 miljoen euro (periode 2006-2012).
Deze verzwegen tekorten hadden allemaal betrekking met “Griekse jaarrekeningen” bij Nederlandse gemeenten en provincies!.
Justitie legt aangiftes naast zich neer
Justitie legt de aangiften van boekhoudfraude gewoon naast zich neer. Het Gerechtshof (Amsterdam) zegt simpelweg: “Belastingbetalers, uw aangiften van boekhoudfraude doen we niets mee, niet zeuren, gewoon uw belasting betalen, u heeft geen recht op correcte informatie over wat er met uw belastinggeld gebeurt!”
Afromen economieGemeenten verhulden met boekhoudfraude afroming van de economie met miljarden euro’s
Veel gemeenten en provincies kregen de afgelopen jaren veel meer geld binnen dan zij uitgaven. Zij roomden daarmee de nationale economie af, terwijl stimulering van de economie gewenst was. Met boekhoudfraude verhulden zij dat. Onderzoek van registeraccountant drs. Leo Verhoef heeft uitgewezen dat het om miljarden euro’s gaat. In de slechte economische situatie van de afgelopen jaren hebben veel gemeenten ieder jaar de OZB verhoogd, vaak met percentages die hoger waren dan de inflatie, terwijl dat niet nodig was. Verschillende gemeenten hebben zelfs OZB geheven terwijl de hele OZB niet nodig was om financieel rond te komen. De drie grote gemeenten hielden in de afgelopen circa dertien jaar zo’n 6,6 miljard euro over. Zij deden het in hun jaarrekeningen voorkomen of dat circa 2,6 miljard euro was. (Wat op zichzelf al uiterst merkwaardig is, want waarom zouden deze gemeenten zoveel geld moeten overhouden?)
De gemeenteraden van deze drie gemeenten zijn al jaren achtereen door Leo Verhoef gewaarschuwd, maar weigerden om in te grijpen. Leo Verhoef heeft ook boekhoudfraude geconstateerd bij verreweg de meeste andere gemeenten en provincies. Daarmee zit de grootste boekhoudfraude die zich ooit in Nederland heeft voorgedaan, niet bij het bedrijfsleven, maar bij de overheid zelf.
Nederland-Fraudeland houdt niet op bij de gemeentegrenzen
Het is een misverstand te denken dat boekhoudfraude alleen in het bedrijfsleven zou voorkomen. Het verschil is dat in het bedrijfsleven boekhoudfraude wordt aangepakt. Lees eens hoe gemeenteraden reageren op de waarschuwingen van Leo Verhoef. Lees hoe gemeenteraden niets met de waarschuwingen van Leo Verhoef (willen) doen. Want, ach, het gaat maar over zoiets onbelangrijks als de belastinggelden van de burgers, vinden ze. Lees de uiterst bedroevende ver onder de maatse reacties zonder inhoud van gemeenteraden en colleges van b&w op de brieven van Leo Verhoef. Als ze al reageren met iets anders dan “voor kennisgeving aangenomen”, of “uw toon staat ons niet aan” van het Amsterdamse gemeentebestuur. Verbijsterend!
Leo Verhoef
Drs. Leo Verhoef (1947), registeraccountant, was tot aan 1995 werkzaam als accountant, achtereenvolgens bij Van Dien+Co (opgegaan in PricewaterhouseCoopers) en vanaf 1989 bij VB Accountants (opgegaan in Deloitte), het vroegere Verificatiebureau der Nederlandse Gemeenten.
Hij heeft als accountant, maar ook als bestuurder van verschillende organisaties, grote ervaring opgedaan zowel bij het bedrijfsleven alsook bij overheid en non-profitorganisaties.
Bijzonder was het om in 1987 als lid van de Raad van Toezicht van de plaatselijke Rabobank tegen een omvangrijke boekhoudfraude bij de Rabobank-organisatie aan te lopen. Deze ontdekking nam niemand hem in dank af. Ook niet De Nederlandsche Bank (waar Van Dien+Co, de werkgever van Leo Verhoef, de accountant was). .. (meer hierover) .. De Rabobank en De Nederlandsche Bank waren gepikeerd en Van Dien+Co schopte Leo Verhoef er “dus” uit.
Toezichthouders die hun werk goed doen, zijn in Nederland niet welkom.
Aldus trad Leo Verhoef op 1 januari 1989 in dienst bij VB Accountants. Op dat moment waren vrijwel alle Nederlandse gemeenten en provincies cliënt bij VB Accountants. Leo Verhoef bleek in dienst te zijn getreden bij een accountantskantoor waar kwaliteit en kwaliteitszorg ver onder elke professionele norm zaten, m.n. ook die van de eigen beroepsorganisatie (NIVRA). Wat een accountantscontrole van een jaarrekening inhield, was er volstrekt onbekend. Dit uitte zich in het doorlopend van goedkeurende accountantsverklaringen voorzien van jaarrekeningen van gemeenten en provincies, maar ook van andere organisaties, die volstrekt niet voldeden aan de daaraan te stellen eisen, i.c. een volstrekt misleidend beeld gaven van de financiële positie en van de opbrengsten en de kosten en het saldo daarvan. (Boekhoudfraude avant la lettre, bovendien bij de overheid zelf, op een schaal waarbij bijvoorbeeld de boekhoudfraude bij Ahold volledig verbleekt.) Leo Verhoef heeft ruim 5 jaar lang geprobeerd de misstand aan de orde te stellen en verbetering te krijgen. In 1994 werd hij door de kantonrechter ontslagen (“U hoort wat uw werkgever zegt: “U bent lastig”), “uiteraard” zonder een noemenswaardige ontslagvergoeding. Het toenmalige GAK kende hem per gratie een ww-uitkering toe, wèl met de hoogste strafkorting die te bedenken viel (“U bent verwijtbaar werkloos”).
Accountants die hun werk goed doen, zijn in Nederland niet welkom.
Sindsdien is Leo Verhoef bezig de misstand van de enorme boekhoudfraude bij gemeenten en provincies en hoe accountants die hun controlewerk goed doen, behandeld worden, zichtbaar te maken.
Bron: LeoVerhoef.nl
Drs. Leo Verhoef (1947), registeraccountant, was tot aan 1995 werkzaam als accountant, achtereenvolgens bij Van Dien+Co (opgegaan in PricewaterhouseCoopers) en vanaf 1989 bij VB Accountants (opgegaan in Deloitte), het vroegere Verificatiebureau der Nederlandse Gemeenten.
Hij heeft als accountant, maar ook als bestuurder van verschillende organisaties, grote ervaring opgedaan zowel bij het bedrijfsleven alsook bij overheid en non-profitorganisaties.
Bijzonder was het om in 1987 als lid van de Raad van Toezicht van de plaatselijke Rabobank tegen een omvangrijke boekhoudfraude bij de Rabobank-organisatie aan te lopen. Deze ontdekking nam niemand hem in dank af. Ook niet De Nederlandsche Bank (waar Van Dien+Co, de werkgever van Leo Verhoef, de accountant was). .. (meer hierover) .. De Rabobank en De Nederlandsche Bank waren gepikeerd en Van Dien+Co schopte Leo Verhoef er “dus” uit.
Toezichthouders die hun werk goed doen, zijn in Nederland niet welkom.
Aldus trad Leo Verhoef op 1 januari 1989 in dienst bij VB Accountants. Op dat moment waren vrijwel alle Nederlandse gemeenten en provincies cliënt bij VB Accountants. Leo Verhoef bleek in dienst te zijn getreden bij een accountantskantoor waar kwaliteit en kwaliteitszorg ver onder elke professionele norm zaten, m.n. ook die van de eigen beroepsorganisatie (NIVRA). Wat een accountantscontrole van een jaarrekening inhield, was er volstrekt onbekend. Dit uitte zich in het doorlopend van goedkeurende accountantsverklaringen voorzien van jaarrekeningen van gemeenten en provincies, maar ook van andere organisaties, die volstrekt niet voldeden aan de daaraan te stellen eisen, i.c. een volstrekt misleidend beeld gaven van de financiële positie en van de opbrengsten en de kosten en het saldo daarvan. (Boekhoudfraude avant la lettre, bovendien bij de overheid zelf, op een schaal waarbij bijvoorbeeld de boekhoudfraude bij Ahold volledig verbleekt.) Leo Verhoef heeft ruim 5 jaar lang geprobeerd de misstand aan de orde te stellen en verbetering te krijgen. In 1994 werd hij door de kantonrechter ontslagen (“U hoort wat uw werkgever zegt: “U bent lastig”), “uiteraard” zonder een noemenswaardige ontslagvergoeding. Het toenmalige GAK kende hem per gratie een ww-uitkering toe, wèl met de hoogste strafkorting die te bedenken viel (“U bent verwijtbaar werkloos”).
Accountants die hun werk goed doen, zijn in Nederland niet welkom.
Sindsdien is Leo Verhoef bezig de misstand van de enorme boekhoudfraude bij gemeenten en provincies en hoe accountants die hun controlewerk goed doen, behandeld worden, zichtbaar te maken.
Bron: LeoVerhoef.nl
Bron: http://zaplog.nl/zaplog/article/enorme_fraudes_bij_overheid_doen_miljarden_euros_verdwijnen#rss
Geen opmerkingen:
Een reactie posten